Virgil, ma raspund la atĭa giśituare (śumalcă):
64. La cap ca firizu, la cur ca sîaśira: cocuoş, puorcuľe,
priśĭapiće magarĭuľe.
(Srpast rep a testerasta glava, petao, svinjo, doseti se, magarče.)
Şî măĭ pun patru pi đisupra, tuot în graĭu poreśan:
21. Gorunu ţîńe bunu: cînd bunu ńebuńeaşće – tuata lumĭa norodzîaşće!
(Hrastovina dobrog čuva: kad se dobri onedobri, sav se narod raznarodi!)
32. Đ-in đinţ strînź, đin cur înpinź, đin mîń traź, şî abĭa o baź.
(Zube stiskaš, dupetom pritiskaš, rukama vučeš, jedva je navučeš.)
80. O bag tare, o skuot muaľe, da đin cap iĭ mĭarźe baľe.
(Stavim je tvrdu, vadim je meku, a iz glave joj bale teku.)
95. Patru propćiće, patru śuľiće, patru stau, patru iĭ dau, patru sa ruagă la Dumńedzîu, şî un fîlfastan!
(Četiri uprta, četiri uvrta, četiri stoje, četiri doje, četiri se Bogu mole, ijedan palavrtak!)
122. Turta-mĭa pi turta-tĭa, fusu mĭeu în curu tĭeu.
(Moja proja preko tvoje, u dupetu – vreteno je!)
Luvat đin:
Паун Ес Дурлић, Влашке загонетке из Рудне Главе и околине, Развитак бр. 2, Зајечар 1984, стр. 97-105.
Numa nuşću śe sîĭ dăm la aăla care va ghiśi?!
