Upoređujući "vlaški" sa rumunskim jezikom, često se čuje zlurada konstatacija da su to "dva slična jezika", pa se onda zaključuje da je "vlaški u istoj meri sličan i italijanskom" ali zbog toga niko "vlaški jezik ne smatra za italijanski".
Kada bi se na isti način vršilo poređenje na relaciji srpski književni jezik-govor Srba Pčinjskog kraja, lako bi se došlo do zaključka da je ta razlika kud i kamo veća nego na primeru vlaških govora i rumunske književne norme.
Nikom sa bar dva grama mozga u glavi neće pasti na pamet da pirotski govor proglasi za "jezik sličan srpskom", niti će iko zdravomisleći zaključiti da je "pirotski jezik podjednako sličan sa srpskim kao i sa poljskim ili ruskim jezikom".
Isto kao što niko normalan ne može za vlaške govore da tvrdi da su podjednako slični sa italijanskim koliko i sa rumunskim jezikom. Elem, svu neosnovanost takvih "teorija" najlakše je dokazati upoređujući narodni govor Rumuna iz Vojvodine (Banat) sa narodnim govorom Vlaha severoistočne Srbije, govornika banatskog sub-dijalekta rumunskog književnog jezika (Mlava, Resava, Homolje, Braničevo).
Evo primera muzičke numere u interpretaciji Petrike Moisea (Petrică Moise).
Reči su apsolutno idenične!Poslušajte pa se uverite sami.
Petrica Moise - Doina - Asta noapte n-a fost noapte
